δευτερωτής

ο (AM δευτερωτής)

νεοελλ.

1. αυτός που δευτερώνει, επαναλαμβάνει κάτι

2. παροιμ. «τού δευτερωτή το ζευγάρι σβέλτα σβαρνίζει» — είναι εύκολο να επαναλάβεις κάτι που έχεις κιόλας γίνει

αρχ.

ο ερμηνευτής τής Παλαιάς Διαθήκης ή τών θρησκευτικών παραδόσεων τών Εβραίων.